%20 indirimli

Türkçe Eğitimi İle İlgili Güncel Araştırmalar I

Ürün Kodu :
Adet
340,00 TL
272,00 TL
%0 KDV Dahil
Hiperyayın
Prof. Dr. Sedat Maden
Hiperyayın
9786258244137
Paylaş :
Tavsiye Et Fiyat Alarmı Alışveriş Listeme Ekle
Kampanya
  • Ürün Özellikleri
  • Ödeme Seçenekleri
  • Yorumlar
  • Kaynakça

  •  

    Türkçe ögretimi bilgiden ziyade beceriye odaklanan bir disiplindir. Amaç, içerik, eğitim ve ölçme-değerlendirme açısından çok yönlüdür. Dilin doğası gereği sosyal, kültürel ve bilimsel gelişmelere açık bir niteliğe sahiptir. Bu özellikler, Türkçe öğretimi alanındaki bilimsel araştırmalara ivme kazandırmakta ve her geçen gün yeni çalışmalar yapılmasını gerekli kılmaktadır. Dilin sürekli gelişen dinamik yapısı bilimsel araştırmaları beraberinde getirmektedir. Bu bağlamda, geçmişten bugüne Türkçenin eğitimi ve öğretimine dair binlerce kuramsal ve uygulamalı çalışma yapılmıştır. Elinizdeki kitap bu anlayışla hazırlanmış, Türkçe öğretimine dair güncel araştırmaları alanın bilim insanları, öğretmen ve okurlarına sunmayı amaçlamıştır. Türkçenin ana dili ve yabancı dil olarak öğretiminin sürekli gelişen ve hızla değişen kapsamından yola çıkılarak eserin belirli aralıkla yenilenecek bir seri mahiyetinde olması planlanmıştır. Bu bağlamda kitabın adı Türkçe Eğitimi ile İlgili Güncel Araştırmalar-I şeklinde belirlenmiş ve başlangıç oluşturma çabası içinde olunmuştur. Eser, Türkçenin eğitimi ve öğretiminin farklı konu alanlarına dair güncel bakış açısıyla oluşturulmuş araştırma sonuçlarını içermektedir. Bahsedilen nitelikleri ile kitabın bilim insanlarına ve öğreticilerine fayda sağlayacağı düşünülmektedir.

  • Kredi Kartı Tek Ödeme
    :
    272 TL
    Havale
    :
    272 TL
    Taksit Taksit Tutar Toplam Tutar
    1 272,00 TL  272,00 TL 
    2 136,00 TL  272,00 TL 
    3 90,67 TL  272,00 TL 
    4 68,00 TL  272,00 TL 
    5 54,40 TL  272,00 TL 
    6 45,33 TL  272,00 TL 
    7 38,86 TL  272,00 TL 
    8 34,00 TL  272,00 TL 
    9 30,22 TL  272,00 TL 
    Taksit Taksit Tutar Toplam Tutar
    1 272,00 TL  272,00 TL 
    2 136,00 TL  272,00 TL 
    3 90,67 TL  272,00 TL 
    4 68,00 TL  272,00 TL 
    5 54,40 TL  272,00 TL 
    6 45,33 TL  272,00 TL 
    7 40,80 TL  285,60 TL 
    8 35,70 TL  285,60 TL 
    9 31,73 TL  285,60 TL 
    10 28,56 TL  285,60 TL 
    11 25,96 TL  285,60 TL 
    12 23,80 TL  285,60 TL 
    Taksit Taksit Tutar Toplam Tutar
    1 272,00 TL  272,00 TL 
    2 136,00 TL  272,00 TL 
    3 90,67 TL  272,00 TL 
    4 68,00 TL  272,00 TL 
    5 54,40 TL  272,00 TL 
    6 45,33 TL  272,00 TL 
    7 38,86 TL  272,00 TL 
    8 36,04 TL  288,32 TL 
    9 32,04 TL  288,32 TL 
    10 28,83 TL  288,32 TL 
    11 26,21 TL  288,32 TL 
    Taksit Taksit Tutar Toplam Tutar
    1 272,00 TL  272,00 TL 
    2 136,00 TL  272,00 TL 
    3 90,67 TL  272,00 TL 
    4 68,00 TL  272,00 TL 
    5 54,40 TL  272,00 TL 
    6 45,33 TL  272,00 TL 
    Taksit Taksit Tutar Toplam Tutar
    1 272,00 TL  272,00 TL 
    2 136,00 TL  272,00 TL 
    3 90,67 TL  272,00 TL 
    4 70,04 TL  280,16 TL 
    5 56,03 TL  280,16 TL 
    6 46,69 TL  280,16 TL 
    7 40,80 TL  285,60 TL 
    8 35,70 TL  285,60 TL 
    9 31,73 TL  285,60 TL 
    10 28,83 TL  288,32 TL 
    11 26,46 TL  291,04 TL 
    12 24,48 TL  293,76 TL 
    Taksit Taksit Tutar Toplam Tutar
    1 272,00 TL  272,00 TL 
    2 136,00 TL  272,00 TL 
    3 90,67 TL  272,00 TL 
    4 70,72 TL  282,88 TL 
    5 56,58 TL  282,88 TL 
    6 47,15 TL  282,88 TL 
    7 40,41 TL  282,88 TL 
    8 36,72 TL  293,76 TL 
    9 32,64 TL  293,76 TL 
    10 29,38 TL  293,76 TL 
    11 26,71 TL  293,76 TL 
    12 24,48 TL  293,76 TL 
  • Yorumda isminiz görünsün mü?
  • @@ pdf sayfa sayısı 30,31,32 @@
     
    *Ağar, M. E. (2004). Türkçe Öğretiminin Tarihçesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 1-10.
     
    *Akerson, F. E. (1991). Anlam çeviri karşılaştırma. ABC Kitabevi.
     
    *Akyüz, Y. (2014). Türk eğitim tarihi. İstanbul: Alfa Yayınları.
     
    *Alyılmaz, C. (2010). Türkçe öğretiminin sorunları. Turkish Studies, 5(3), 728-749.
     
    *Aydın, G., & Gülden, B. (2021). Kelime öğretimi. F. Temizyürek, & T. Türkben içinde, Türkçe öğretimine genel bir bakış el kitabı (s. 473-512). Ankara: Pegem Akademi.
     
    *Barın, E. (1994). Yabancılara Türkçenin öğretimi metodu. Ankara Üniversitesi TÖMER Dil Dergisi(17), 53-56.
     
    *Başkan, A., & Ustabulut, M. Y. (2020). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde anlama becerileri (dinleme ve okuma). RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi(21), 39-55. doi:10.29000/rumelide.835294
     
    *Batur, Z., & Beyret, T. (2014). Divânü Lûgati’t-Türk’te Taklit Kelimeler. International Journal of Language Academy(2), 179-189.
     
    *Baykuzu, T. D. (2008). Hunların kayıp kitapları ve sutralar. Bilig, 195-210.
     
    *Bayraktar, N. (2002). Yabancılara Türkçe öğretiminin tarihsel gelişimi. I.Uluslararası Çanakkale-Truva Dil Eğitimi ve Okul Gelişimi Sempozyumu. Çanakkale.
     
    *Bayrav, S. (1998). Filolojinin oluşumu. Multılıngual Yayınları.
     
    *Biçer, N. (2012). Hunlardan günümüze yabancılara Türkçe öğretimi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 1(4), 107-133.
     
    *Canpolat, M. (1999). Kaşgarlı Mahmud ve etimoloji. Divanü Lûgat-it-Türk Bilgi Şöleni Bildirileri (s. 19-29). Ankara: Türk Dil Kurumu.
     
    *Çifci, M. (2004). Kâşgarlı Mahmud’un dil öğretim yöntemi üzerine. Uluslararası Türk Dil Kurultayı Bildirileri I (s. 571-596). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
     
    *Çifci, M., & Yıldırım, T. (2012). Kâşgarlı Mahmud’un kullandığı temel propaganda Teknikleri. TÜBAR(XXXII), 33-41.
     
    *Çifçi, M. (2006). Türkçe öğretiminin sorunları. G. Gülsevin, & E. Boz içinde, Türkçenin çağdaş sorunları (s. 77-134). Gazi Kitabevi.
     
    *Demirayak, K., & Bakırcı, S. (2020). Arap dili grameri tarihi. Fenomen Yayıncılık.
     
    *Demircan, Ö. (2002). Yabancı dil öğretim yöntemleri. Der Yayınları.
     
    *Dilâçar, A. (1971). Gramer: Tanımı, adı, kapsamı, türleri, yöntemi, eğitimdeki yeri ve tarihçesi. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten, 19, 83-145.
     
    *Eker, S. (2011). Orhon Yazıtları: İran dilleri ile ilk temaslar ve benzer birkaç öge üzerine. Ü. Ç. Şavk (Dü.), III. Uluslararası Türkiyat Araştırmaları Sempozyumu. içinde I, s. 321-332. Hacettepe Üniversitesi Basımevi.
     
    *Erdem, İ. (2009). Yabancılara Türkçe öğretimiyle ilgili bir kaynakça derlemesi. Turkish Studies, 4(3), 888-937.
     
    *Güzel, A. (1981). Kaygusuz Abdal. Kültür Bakanlığı Yayınları.
     
    *İpek, B. (2015). Bireyde dil bilinci. Journal of Turkish Language and Literature, 1(2), 33-44.
     
    *Kafesoğlu, İ. (1998). Türk millî kültürü. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
     
    *Kitapçı, Z. (1995). Orta asya Türklüğünün büyük İslam kültür ve medeniyetindeki yeri. Damla Ofset Matbaacılık ve Tic. A.Ş.
     
    *Kocaoğlu, T. (1999). Modern dilbilimi açısından Dîvanü Lûgat-it-Türk’e bir bakış. Dîvanü Lûgat-it Türk Bilgi Şöleni Bildirileri. Ankara: TDK Yayınları.
     
    *Korkmaz, Z. (1995). Türk dili üzerine araştırmalar-II. Türk Dil Kurumu Yayınları.
     
    *Korkmaz, Z. (1996). Gramer konularımızla ilgili bazı sorunlar. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi(535), 3-18.
     
    *Küyel, M. T. (1991). Dil mi? diller mi? Türk Yurdu Dergisi, 14-23.
     
    *Maden, S. & Kızıltaş, M. (2019). Türkçe öğretiminin tarihsel gelişimiyle ilgili bir kaynakça denemesi. Uluslararası Eğitim Bilim ve Teknoloji Dergisi, 5(3), 119-135.
     
    *Mert, O. (2009). Ötüken Uygur dönemi yazıtlarından tes - tariat - şine us. Belen Yayıncılık.
     
    *Onan, B. (2003). Divanü lûgat-it-Türk’ün dil öğretim yöntemleri ve dünya filolojisine katkıları bakımından bir değerlendirmesi. TÜBAR(13), 425-445.
     
    *Onan, B. (2017). Başlangıçtan XIII. yüzyıla kadar Türkçenin öğretimiyle ilgili gelişmeler. A. Güzel içinde, Başlangıçtan günümüze Türkçenin eğitim-öğretim tarihi araştırmaları (s. 43-79). Akçağ Yayınları.
     
    *Ögel, B. (2002). Sino-Turcica Çingiz Han’ın Türk müşavirleri. IQ Kültürsanat Yayıncılık.
     
    *Özbay, M. (2002). Kültür aktarımı açısından Türkçe öğretimi. Türk Dili Dergisi(602), 112-120.
     
    *Öztürk, A. (2001). Ötüken Türk kitabeleri. Milli Eğitim Basımevi.
     
    *Rasonyı, L. (1988). Tarihte Türklük. Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları.
     
    *Tekin, T. (2003). Orhon yazıtları. Yıldız Dil ve Edebiyat .
     
    *Tezcan, S. (1978). En eski Türk dili ve yazını. Türk Tarih Kurumu.
     
    *Tuna, O. N. (1990). Sümer ve türk dillerinin tarihi ilgisi ile Türk dilinin yaşı meselesi. TDK.
     
    *Tuncay, H. (2001). Yabancı dil öğretiminde duygusal zekâ. Dil Dergisi(106), 1-3.
     
    *Turan, O. (2008). Selçuklular tarihi ve Türk-İslâm medeniyeti. Ötüken Neşriyat.
     
    *Türk, V. (2012). Yabancı dille öğretim. Türk Yurdu, 32(302), 35-38.
     
    *Uygur, N. (1999). Dilin gücü. Yapı Kredi Yayınları.
     
    *Üstüner, A. (2003). Anadille eğitim ve Türkçe. Birses.
     
     
     
    @@ pdf sayfa sayısı 61,62,63,64 @@
     
    *Akıncı, M. A. (2012). “Ben zaten Türkçe biliyorum, Türkçe derslerine niye gideyim ki?”. Dünya Türk Forumu, 361-374.
     
    *Akıncı, M., & Jolly, A. (2010). Fransa’da Türkçe öğretimi. Dünyada Türkçe Öğretimi Sempozyum Bildirileri, (8), 80-96.
     
    *Bakcan, A. (2022, 08 22). Yunus Emre Enstitüsü- Paris’te Türkçe öğretim faaliyetleri. (B. Gülden, Röportaj Yapan)
     
    *Bertucci, M.-M. (2007). L’enseignement des langues et cultures d’origine: incertitudes de statut et ambigüité des missions. Le Français aujourd’hui, (3), 28-38. Doi: 10.3917/lfa.158.0028.
     
    *CEFR. (2013). Diller için Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi. Frankfurt. 
     
    *CinéLycée. (2022, 08 08). Festival CinéLycée. L’assocıatıon Cinelycee Raspail: http://festivaldufilmlyceen.free.fr/association-cinelycee-raspail.html adresinden erişilmiştir.
     
    *CNED. (2022, 08 15). CNED Formations: https://www.cned.fr/recherche adresinden erişilmiştir.
     
    *Çapanoğlu, S., & Servantie, D. (2015). 2015: Fransa’ya Türk Göçünün 50’nci Yılında Türkiye-Fransa İlişkileri. İktisadi Kalkınma Vakfı Değerlendirme Notu, 129.
     
    *David, J., & Levallois, B. (2006). L’enseignement de la langue et de la culture d’origine (Rapor:Kökeninin dilini ve kültürünü öğretmek). Rapport - n° 2005-090- mars 2006.
     
    *INALCO. (2022, 08 06). Langues et civilisations de l’Est parisien. (Etudes turques): http://www.INALCO.fr/langue/turc adresinden erişilmiştir.
     
    *INALCO. (2022a, 08 07). INALCO. Master LLCER Eurasie TURC: http://www.INALCO.fr/sites/default/files/asset/document/formation_turc_master_llcer_2021-2022.pdf adresinden erişilmiştir.
     
    *Kaplan, K. (2022). Konuşma Eğitiminde Karşılaşılan Sorunlar. M. Gün (Ed.),& M. Memiş (Ed.), Konuşma Eğitimi içinde (s. 295-318). Ankara: Nobel.
     
    *Kaplan, K. (2022). Yazma Eğitiminde Dikkat Edilmesi Gereken Hususlar. İ. Y. Öztürk, & M. Memiş(Ed.), Yazma Eğitimi içinde (s. 261-287). Ankara: Nobel.
     
    *Kara, K. (2021). Yurt Dışında İki Dilliliği Yürüten Kurumlar. A. Karabulut (Ed.), & M. Tunagür (Ed.), İki Dilli Türk Çocuklarına Türkçe Öğretimi içinde (s. 271-281). Ankara: Akademisyen Kitabevi.
     
    *Kodžopeljić, L. G. (1991). Okul öncesi dönemde iki dile maruz kalma: Üst dil gelişimi ve okumanın edinimi. Çok Dilli ve Çok Kültürlü Gelişim Dergisi, 12:3, , 137-163, DOI: 10.1080/01434632.1991.9994455.
     
    *LEA. (2022, 08 17). Licence Langues étrangères appliquées (LEA), Anglais-turc. Faculté des Arts, Lettres, Langues et Sciences humaines: https://allsh.univ-amu.fr/licence-LEA-turc adresinden erişilmiştir.
     
    *LLCER. (2022, 08 07). Débouchés professionnels: http://www.INALCO.fr/formations/orientation-insertion-pro-debouches-professionnels/debouches-professionnels adresinden erişilmiştir.
     
    *Lycée Racine. (2022, 08 18). LYCÉE RACINE. EIE Rentrée 2021: https://pia.ac-paris.fr/serail/jcms/s2_2523314/fr/eie-rentree-2021 adresinden erişilmiştir.
     
    *Maden, S., & Maden, A. (2019). Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Eğitim Ortamları. M. N. Kardaş(Ed.), Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi içinde (s. 199-240). Ankara: Pegem Akademi.
     
    *MEB. (2018). Türkçe ve Türk Kültürü Öğretim Programı. Ankara: MEB.
     
    *MEB. (2022, 08 19). Milli Eğitim Bakanlığı Yükseköğretim Ve Yurt Dışı Eğitim Genel Müdürlüğü. Yurt Dışında Görevlendirilecek Öğretmenleri Seçme Sınavı Başvuru Kılavuzu: https://www.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2021_12/23190502_OYretmen_KYlavuzu-2022.pdf adresinden erişilmiştir.
     
    *Ministère de l’Éducation Nationale. (2022, 08 07). Les langues vivantes étrangères et régionales. https://www.education.gouv.fr/les-langues-vivantes-etrangeres-et-regionales-11249 adresinden erişilmiştir.
     
    *Ministère de l’Éducation Nationale. (2022c, 08 10). Un cadre européen pour l’enseignement des langues. https://www.education.gouv.fr/les-principes-directeurs-de-l-apprentissage-des-langues-1001 adresinden erişilmiştir.
     
    *Ministère de l’Éducation Nationale. (2022ç, 08 10). Les principes directeurs de l’apprentissage des langues. https://www.education.gouv.fr/les-principes-directeurs-de-l-apprentissage-des-langues-1001 adresinden erişilmiştir.
     
    *Ministère de l’Éducation Nationale. (2022d, 08 11). Semaine des langues vivantes. https://www.education.gouv.fr/semaine-des-langues-vivantes-11996 adresinden erişilmiştir. 
     
    *Paris Eğitim Ataşeliği. (2022, 08 28). Eğitim Dokümanları. https://parisea.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2021_04/29133931_AnaokuluYlkokulOrtaokul.pdf adresinden erişilmiştir.
     
    *Salom, P. (2015). L’enseignement du turc dans le système éducatif français. Enseigner les langues orientales à l’université: quelle approches, 1-5.
     
    *Şeker, P., Girgin, G., & Akamca, G. (2012). Okul öncesi dönemde ikinci dil eğitiminin dil gelişimine katkıları üzerine bir araştırma. Procedia-Sosyal ve Davranış Bilimleri, 47, 230-234.
     
    *Tardy, S. (2020). Des ELCO aux EILE: genèse et enjeux d’une transformation. Administration Education, (2), 107-113.
     
    *UGA. (2022, 08 18). Turc. https://formations.univ-grenoble-alpes.fr/fr/catalogue-2021/formation-courte-qualifiante-FCQ/turc-ITYH56PF.html adresinden erişilmiştir.
     
    *UNISTRA. (2022, 8 5). Présentation du Département d’Etudes turques de l’Université de Strasbourg 2021. https://langues.UNISTRA.fr/etudes-turques adresinden erişilmiştir.
     
    *UNISTRA. (2022a, 08 05). Yabancı ve bölgesel diller, edebiyatlar ve medeniyetler. Türkçe Çalışmaları: https://langues.UNISTRA.fr/formation/licences/licence-langues-litteratures-et-civilisations-etrangeres-et-regionales/parcours-monolingues/etudes-turques adresinden erişilmiştir.
     
    *Université Bordeaux Montaigne. (2022, 08 25). Université Bordeaux Montaigne. Licence Sciences du langage: https://www.u-bordeaux-montaigne.fr/fr/formations/offre-de-formation-2016-2020/licence-XA/sciences-du-langage-SCLANG.14/licence-sciences-du-langage-LNS16_316.html adresinden erişilmiştir.
     
    *Université Bordeaux Montaigne. (2022a, 08 25). Licence 1 Sciences du langage. https://www.u-bordeaux-montaigne.fr/fr/formations/offre-de-formation-2016-2020/licence-XA/sciences-du-langage-SCLANG.14/licence-sciences-du-langage-LNS16_316/licence-1-sciences-du-langage-LNS1_116.html adresinden erişilmiştir.
     
    *Université Bordeaux Montaigne. (2022b, 08 25). Turc. https://www.u-bordeaux-montaigne.fr/fr/formations/offre-de-formation-2016-2020/licence-XA/sciences-du-langage-SCLANG.14/licence-sciences-du-langage-LNS16_316/licence-1-sciences-du-langage-LNS1_116/choix-langue-clbm-LNS2X9/turc-LLZ2Y42.html adresinden erişilmiştir.
     
    *Universite de Rouen. (2022, 10 14). Sciences Du Langage. Année universitaire 2021 - 2022: http://lsh.univ-rouen.fr/departement-des-sciences-du-langage-et-de-la-communication-279534.kjsp adresinden erişilmiştir
     
    *Yalçınkaya, A. P. (2001). Paris’te, Racine Lisesinde Yabancı Dil Olarak Okutulan Türkçe Eğitiminin Konumu, Uygulamaları ve Karşılaşılan Sorunlar. T. Ö. Öğretimi içinde, Avrupa Konseyi 2001 Avrupa Dilleri Yılı: Avrupa’da Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Sempozyum Bildirileri (s. 45-49). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
     
    *YEE. (2022a, 08 21). Apprenez le Turc. Yunus Emre Enstitüsü Paris: https://paris.yee.org.tr/fr/content/apprenez-le-turc adresinden erişilmiştir.
     
    *YEE. (2022b, 08 21). Publications. Yunus Emre Enstitüsü Merkez: https://www.yee.org.tr/en/yayinlar?k=161&yk=192 adresinden erişilmiştir.
     
    *YEE. (2022c, 08 21). Yunus Emre Enstitüsü. Çevrim içi Kurs Kayıtlanma: https://www.lms.yee.org.tr/kayit adresinden erişilmiştir.
     
     
     
    @@ pdf sayfa sayısı 82,83,84 @@
     
    *Baki, Y. (2019). Yabancılara Türkçe öğretimi alanındaki araştırmaların eğilimleri. International Journal of Language Academy (IJLA), 7(3), 22-41.
     
    *Balcı, M., & Melanlıoğlu, D. (2020). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi programı üzerine. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(KÜSBD), 10(2), 173-198.
     
    *Bektaş, M., Dündar, H. & Ceylan, A. (2013). Ulusal sınıf öğretmenliği eğitimi sempozyumu bildirilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(2), 197-222.
     
    *Biçer, N. (2017). Yabancılara Türkçe öğretimi alanında yayınlanan makaleler üzerine bir analiz çalışması. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27, 236-248.
     
    *Boyacı, S. & Demirkol, S. (2018). Türkçe eğitimi alanında yapılmış doktora tezlerinin incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6(2), 512-531.
     
    *Çalık, M. & Sözbilir, M. (2014). İçerik analizinin parametreleri. Eğitim ve Bilim, 39(174), 33-38.
     
    *Çelebi, C., Ergül, E., Usta, B. & Mutlu, M. (2019). Türkiye’de yabancılara Türkçe öğretimi alanında hazırlanmış lisansüstü tezler üzerine bir meta-analiz çalışması. Temel Eğitim Dergisi, 1(3), 39-52.
     
    *Çevirme, H. & Koçak, S. (2018). Yabancı dil olarak Türkçenin öğretiminde 2015-2017 yılları arasında yapılan akademik makalelerdeki eğilimler.
     
    *Current Database in Education (Ed. Ş. Gerçek), Vol. 20 içinse ss. 163-174. London: IJOPEC Publication Limited.
     
    *Durmuşçelebi, M. (2015). Yabancılara Türkçe öğretim programlarının etkililiği. Journal of Teacher and Educators, 4(2), 247-273.
     
    *Glesne, C. (2012). Nitel araştırmaya giriş. (Çev. Ed: A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu), Anı yayıncılık.
     
    *Karadağ, E. (2014). Okuma ilgisi, tutumları ve alışkanlığı konusunda yapılmış çalışmaların lisansüstü tezlere dayalı analizi: YÖK ve ProQuest veri tabanları örneklemi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 1-17.
     
    *Karataş, Z. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1(1), s.62-80
     
    *Kaya, M. & Kardaş, M. N. (2020). Yabancı dil olarak Türkçe öğretim programı üzerine bir inceleme. Kuram ve uygulamada Sosyal Bilimler Dergisi(KUSOB), 4(1), 1-20.
     
    *Kemiksiz, Ö. (2021). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi ders kitapları üzerine yapılan araştırmaların eğilimleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, 34-56.
     
    *Koçer, Ö. (2013). Program geliştirmenin ilk basamağı: Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde ihtiyaç ve durum analizi. Eğitim ve Bilim Dergisi, 38(169), 160-174.
     
    *Koyuncu, İ. (2021). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi programında Barret taksonomisinin kullanımı: Temel düzey. Edebiyat Bilimleri Dergisi, 1, 76-94.
     
    *Maden, A. (2020). Yabancı dil olarak Türkçe söz varlığını zenginleştirme ile ilgili makalelerin analizi. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi (ASEAD), 7(5), 583-596.
     
    *Maden, S., Maden, A. & Banaz, E. (2017). Medya okuryazarlığı ile ilgili lisansüstü tezlere yönelik bir içerik analizi. International Journal of Languages Education and Teaching (IJLET), 5(1), 588-605.
     
    *Mete, F. (2018). Türkçeyi yabancı dil olarak öğreten öğretmenleri değerlendirme ölçeği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 51(2), 171-186.
     
    *Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994) Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. (2. Bakı). SAGE Publications.
     
    *Padro, S. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğretim programlarına ilişkin öğretmen görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
     
    *Sakarya, E. (2019). Diller için Avrupa ortak başvuru metni çerçevesinde yabancı dil olarak Türkçe öğretimi Programı önerisi: A1-A2. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, Ankara.
     
    *Şimşek, H. (2009). Eğitim tarihi araştırmalarında yöntem sorunu. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(1), 33-51.
     
    *Türkben, T. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi alanında yapılan lisansüstü çalışmaların değerlendirilmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(4), 2464-2479.
     
    *Türkiye Maarif Vakfı. (2019). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi programı. İstanbul: Bayem Ajans.
     
    *Ustabulut, M. Y. (2021). Yabancı dil olarak Türkçe öğreten eğitmenlerin eğitim programı okuryazarlık düzeyleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 31(3), 1235-1243.
     
    *Varışoğlu, B., Şahin, A. & Göktaş, Y. (2013). Türkçe eğitimi araştırmalarında eğilimler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(3), 1767-1781.
     
    *Yereyıkılmaz, G., F. (2021). Yabancı uyruklu ilkokul öğrencileri için Türkçe öğretim programı tasarısı. Yayımlanmamış doktora tezi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
     
    *Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (5. Baskı). Ankara: Seçkin 
     
     
     
    @@ pdf sayfa sayısı 103,104 @@
     
    *Alyılmaz, C. (2010). Türkçe öğretiminin sorunları. Turkish Studies, 5(3), 728-749.
     
    *Barın, E. (2010). Yabancılara Türkçe öğretiminde öğretmen yeterliği ve yardımcı öğretmen kavramı. II. Uluslararası Türk Dünyası Kültür Kongresi, 19-25 Nisan 2010, Çeşme/Türkiye.
     
    *Büyükikiz, K. K. (2014). Yabancılara Türkçe öğretimi alanında hazırlanan lisansüstü tezler üzerine bir inceleme. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25), 203-213.
     
    *Çelebi, C., Ergül, E., Usta, B. & Mutlu. M. (2019). Türkiye’de yabancılara Türkçe öğretimi alanında hazırlanmış lisansüstü tezler üzerine bir meta-analiz çalışması. Temel Eğitim Dergisi, 1(3), 39-52.
     
    *Ekiz, D. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı.
     
    *Ercan, A. N. (2014). Yabancılara Türkçe öğretimi üzerine yapılmış lisansüstü tezlerin çeşitli değişkenler açısından analizi. 7. Uluslararası Türkçenin Eğitimi Öğretimi Kurultayı, 19-21 Haziran, Muğla/Türkiye.
     
    *Ergünay, O. & Adıgüzel, O. C. (2017). Türkiye’de 2010–2016 yılları arasında İngilizce öğretmenliği alanında öğretmen eğitimine yönelik gerçekleştirilmiş lisansüstü tezlerdeki araştırma eğilimleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 37-48.
     
    *Eyüp, B. (2020). Türkçe öğretmenleri ile ilgili yapılan lisansüstü tezlerin eğilimleri: bir içerik analizi (2000-2019). RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (21), 536-558.
     
    *Glesne, C. (2012). Nitel araştırmaya giriş. (Çev. Ed: A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu), Ankara: Anı Yayıncılık.
     
    *Güzel, A. (2003). Eğitim fakültelerinde Türkçe öğretmenliği bölümünün kuruluşu ve hedefleri I. Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi TÜBAR, XIII-Bahar, 7-17.
     
    *Kana, F., Boylu, E. & Başar, U. (2016). Necessity of raising Turkish language teachers as a foreign language and proposal for a bachelor’s degree. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 12 (5), 1125-1138.
     
    *Karababa, Z. C. (2009). Yabancı dil olarak Türkçenin öğretimi ve karşılaşılan sorunlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(2), 265-227.
     
    *Karakuş, İ. (2006). Atatürk dönemi eğitim sisteminde Türkçe öğretimi. Ankara: Türk Dil Kurumu.
     
    *Kavcar, C. (2002). Cumhuriyet döneminde dal öğretmeni yetiştirme. Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimler Fakültesi Dergisi, 35 (1-2), 1-14
     
    *Maden, A. (2020). Yabancı dil olarak Türkçe söz varlığını zenginleştirmeye yönelik lisansüstü tezlerin araştırma eğilimleri. The Journal of International Social Research, 13(71), 795-806.
     
    *Maden, S. & İşcan, A. (2011). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi amaç ve sorunlar: Hindistan örneğiş Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 5, 23-38.
     
    *Maden, S. & Önal, A. (2021). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi ile ilgili lisansüstü tezlerin araştırma eğilimleri. Uluslararası Eğitim Bilim ve Teknoloji Dergisi, 7(1), 42-56.
     
    *Merriam, S. (1998). Qualitative research and case study applications in education. Revised and expanded from case study research in education. USA: JB Printing.
     
    *Önal, A. & Maden, S. (2021). Türkçe eğitimi ile ilgili 2015-2019 yılları arası lisansüstü tezlerin araştırma eğilimleri. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23(3), 929-941.
     
    *Sözbilir, M. & Kutu, H. (2008). Development and current status of science education research in Turkey. Essays in Education, [Special Edition], 1-22.
     
    *Şeref, İ., & Karagöz, B. (2020). Citation analysis of graduate theses on teaching of Turkish as a foreign language (1988-2019). Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 49(2), 1145-1183.
     
    *Türkben, T. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi alanında yapılan lisansüstü çalışmaların değerlendirilmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(4), 2464-2479.
     
    *Uçgun, D. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe eğitimi ana bilim dalının gerekliliği üzerine bir değerlendirme. Turkish Studies, 8(9), 2487-2498.
     
    *Yavuz, S. (2013). Yabancı dil Türkçe öğreten İngilizce öğretmenleri ile bir durum incelemesi: “Türkçe balta girmemiş orman”. Turkish Studies, 8(8), 1463-1474.
     
    *Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
     
     
     
    @@ pdf sayfa sayısı 123,124 @@
     
    *Akın, E. (2015). Türkçe çalışma kitaplarındaki (6, 7 ve 8. sınıflar) dil bilgisi etkinliklerinin çeşitli açılardan değerlendirilmesi. Turkish Studies, 10(15), 19-34. doi:10.7827/TurkishStudies.8722
     
    *Arıcı, A. F. (2005). İlköğretim okullarında dil bilgisi öğretimi üzerine öğretmen görüşleri. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi(12), 52-60.
     
    *Atik, S., & Aykaç, N. (2017). 2009 ve 2015 Türkçe öğretim programlarının eğitim programı ögeleri açısından değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 586-607.
     
    *Aydın, E. (2017). Türkçe dersi öğretim programlarının (2015 ve 2017) değerlendirilmesi. Turkish Studies, 12(28), 41-66.
     
    *Aydın, Ö. (1996). Yabancı dil olarak Türkçe dilbilgisi öğretimi. Ankara: Yayınevi Olmayan Kaynak.
     
    *Ayrancı, B. B., & Mutlu, H. H. (2017). 2006, 2015 ve 2017 Türkçe dersi öğretim programlarının karşılaştırılması. International Journal of Language Academy, 119-130.
     
    *Calp, M., & Calp, Ş. (2016). Özel eğitim alanı olarak Türkçe öğretimi I-II. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
     
    *Cuq, J. P. (2003). Le dictionnaire de didactique du français langue étrangère et seconde. Paris: CLE International.
     
    *Çeçen, M. A., & Mete, G. (2011). 6-8. sınıflarda dil bilgisi etkinliklerine ilişkin öğretmen görüşleri. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(5), 47-62.
     
    *Çifci, M. (2015). Dil bilgisi öğretiminin geleceği. 38. ICANAS Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi. I, s. 397-404. Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu.
     
    *Derman, S. (2008). Dil bilgisi öğretiminde metinlerin seçimi üzerine bir araştırma (7. sınıf). Doktora Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
     
    *Erdem, İ., & Başaran, M. (2010). Mezun oldukları bölümlerin öğretmenlerin dil bilgisi öğretimine ilişkin görüşleri üzerindeki etkisi. Türklük Bilimi Araştırmaları(27), 321-339.
     
    *Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Gül Yayınevi.
     
    *Gülden, B. (2022). Konuşma eğitiminde ölçme ve değerlendirme. M. Gün, & M. Memiş içinde, Konuşma eğitimi (s. 267-294). Ankara: Nobel .
     
    *Güneş, F. (2013). Dil bilgisi öğretiminde yeni yaklaşımlar. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 2(7), 71-92.
     
    *Hudson, R. (1992). Teaching Gramer. A Guide for the National Curriculum. Blackwell: Oxford.
     
    *Karadüz, A. (2007). Dil bilgisi öğretimi. A. Kırkkılıç, & H. Akyol içinde, İlköğretimde Türkçe öğretimi (s. 285-318). Ankara: Pegem Akademi.
     
    *Kodan, H., & Kara, K. (2021). Grammar teaching in the Turkish language course curriculum: An examination in the context of acquisitions, activity, and teachers’ opinions. Journal of Curriculum and Teaching, 10(2), 28-41.
     
    *Kurnaz, H. (2020). Dil bilgisi öğretimi. E. G. Özenç, & M. Özenç içinde, Kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi (s. 307-335). Ankara: Pegem Akademi. MEB. (2006). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (6, 7, 8.sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Genel Müdürlüğü.
     
    *MEB. (2019). Türkçe Dersi Öğretim Programı. Şubat 5, 2021 tarihinde https://mufredat.meb.gov.tr/Dosyalar/20195716392253-02-T%C3%BCrk%-C3%A7e%20%C3%96%C4%9Fretim%20Program%C4%B1%202019.pdf adresinden alındı
     
    *Özbay, M. (2016). Türkçe özel öğretim yöntemleri. Ankara: Öncü Basımevi.
     
    *Özsoy, S. (2012). Dil ve dilbilim. S. Özsoy, & Z. E. Emeksiz içinde, Genel dilbilim-1 (s. 3-17). Eskişehir: Anadolu Üniveristesi.
     
    *Poulin, D. (1980). Grammaire traditionnelle et grammaire nouvelle, ou de l’analyse à l’analyse structurale. Québec Français(40), 29-32.
     
    *Puren, C. (2014). L’evolutıon historique des approches en didactique des langues- cultures ou comment faire l’unite des unites didactiques. Congrès annuel de l’Association pour la Diffusion de l’Allemand en France (ADEAF) (s. 1-12). Clermont-Ferrand: École Supérieure de Commerce de Clermont-Ferrand.
     
    *Sancak, H. (2011). Ayrılma hâli ekinin (+dan) işlevleri ve ilköğretim 6. sınıf düzeyinde animasyon (canlandırma) tekniği ile öğretimi. Yüksek Lisans Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi.
     
    *Temizkan, M. (2014). Metin temelli dil bilgisi öğretimi ve uygulamaları. M.Özbay içinde, Türkçe eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi (s. 129-152). Ankara: Pegem Akademi.
     
     
     
    @@ pdf sayfa sayısı 154,155,156 @@
     
    *Akyüz, E., Özcan, Ş. & Altıparmak, H. M. (2015). Türkçe öğretmeni adaylarının Türkçe özel öğretim yöntemleri dersine ilişkin görüşleri. Journal of Language Education and Research, 1(1), 65-76.
     
    *Akyol, H. & Şahin, A. (Ed.), (2019) Türkçe öğretimi, 1. Baskı, Ankara: Pegem.
     
    *Akyol, H. (2021) Programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri, 11. Baskı, Ankara: Pegem.
     
    *Alperen, N. (1990) Türkçe (güzel konuşma, okuma ve yazma) öğretim rehberi, 1. Baskı, MEB: İstanbul.
     
    *Arıcı, A. F. (2010). Türkçe öğretiminde kullanılan strateji-yöntem ve teknikler. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 299-307.
     
    *Arslan, M. & Gürsoy, A. (2008). Rol yapma ve drama etkinlikleriyle yabancılara Türkçe öğretiminde motivasyonun sağlanması. Ege Eğitim Dergisi, 9(2), 109-127. 
     
    *Belet, Ş. & Sağlam, F. (2015). Türkçe dersinde kullanılan ölçme-değerlendirme yöntem ve tekniklerinin sınıf öğretmenlerine göre değerlendirilmesi. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 5(1), 115-145.
     
    *Bilgin, S. & Şahbaz, N. K. (2021). Türkçe öğretmenlerinin yazma yöntem ve tekniklerini uygulama durumları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(47), 252-270.
     
    *Binbaşıoğlu, C. (1994), Genel Öğretim Bilgisi, Yedinci Baskı, Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
     
    *Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem.
     
    *Çelikçi, S. (2000). İlköğretim 3. Sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama becerilerinin geliştirilmesinde gösteri (demonstrasyon) yönteminin etkililiğinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul
     
    *Çetinkaya Edizer, Z., Dilidüzgün, Ş., Ak Başoğul, D., Karagöz, M. & Yücelşen, N. (2018). Türkçe öğretiminde üstbilişsel okuma stratejileri ile okuma yöntem-tekniklerinin metin türüne göre değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (29), 479-511.
     
    *Demir, O. & Ersöz, Y. (2014). Sınıf öğretmenlerinin Türkçe dersinde kullandıkları yöntem ve tekniklerin aktif eğitim anlayışı bakımından değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1 (1), 1-11.
     
    *Demirel, Ö. (1999). İlköğretim okullarında Türkçe öğretimi. 1. Baskı, İstanbul: MEB.
     
    *Demirkan, Ö. & Saraçoğlu, G. (2016). Anadolu lisesi öğretmenlerinin derslerde kullandıkları öğretim yöntem ve tekniklerine ilişkin görüşleri. The Journal of International Lingual Social and Educational Sciences, 2 (1), 1-11.
     
    *Durukan, E., Güner, R. & Turan, A. V. (2022). Türkçe öğretmenlerin yöntem teknikleri kullanma durumları ve yöntem tekniklere ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (1), 39-59.
     
    *Ediskun, H. & Dürder, B. (1949). Türkçe öğretimi. 1.Baskı, İstanbul: Remzi.
     
    *Erkal, M. & Çağrıtekin, D. (2020). Okuma stratejilerinin (yöntem ve tekniklerinin) Türkçe ders kitaplarındaki metinlerle uyumu. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), 433-450.
     
    *Güneş, F. (2013) Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller, 1. Baskı, Ankara: Pegem.
     
    *Güney, N. (2016). Öğretmenlerin yazma eğitimine yönelik düşünceleri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 5(2), 970-985.
     
    *Güven, A. Z. (Ed.), (2020) Türkçe eğitimine genel bir bakış, 1. Baskı, Ankara: Pegem.
     
    *Güzel, A. & Karatay, H. (Ed.) (2019). Türkçe öğretimi el kitabı, 3. Baskı, Ankara: Pegem.
     
    *Karagöl, E. (Ed.), (2021) Türkçe öğrenme ve öğretim yaklaşımları, 1. Baskı, Ankara: Pegem.
     
    *Kardaş, N. ve Kardaş, M. N. (Ed.), (2022) Türkçe öğretimi, 1. Baskı, Ankara: Pegem
     
    *Karatay, H., Külah, E. & Kaya, S. (2020). Okuma alışkanlığını geliştirme yöntem,teknik ve modelleri. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 8 (1), 89-107.
     
    *Kavcar, C., Oğuzkan, F. & Hasırcı, S. (2016) Türkçe öğretimi Türkçe ve sınıf öğretmenleri için, 9. Baskı, Ankara: Pegem
     
    *Kemiksiz, Ö. (2016). Türkçe derslerindeki dinleme metinlerinde dinleme yöntem/tekniği – metin türü ilişkisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4(1), 15-30.
     
    *Kırkkılıç, A. & Akyol, H. (Ed.), (2007) İlköğretimde Türkçe öğretimi, 1. Baskı, Ankara: Pegem.
     
    *Kırmızı, F. S. (Ed.) (2020) İlk ve ortaokullarda Türkçe öğretimi-yeni programa uygun, 2. Baskı, Ankara: Anı.
     
    *Kulak, H. & Ayparçası, M. (2018). Sınıf öğretmenlerinin öğretimsel strateji, yöntem ve tekniklere ilişkin görüşleri: Türkçe dersine yönelik nitel bir araştırma. İmgelem, 2(3), 27-58.
     
    *Kurudayıoğlu, M. ve Örge Yaşar, F. (2014). “6. Sınıf Türkçe dersi öğretmen kılavuz kitaplarındaki dinleme metinlerinin dinleme yöntem ve teknikleri açısından incelenmesi” Ana Dili Eğitimi Dergisi, 2(2), 1- 14.
     
    *Millî Eğitim Bakanlığı (2019). Türkçe dersi öğretim programı (İlkokul ve ortaokul 1, 2,3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara: MEB Yayınları
     
    *Maden, S. (2013). Temel dil becerileri eğitiminde kullanılabilecek aktif öğrenme öğretimsel iş/taktikleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1 (2), 20-35.
     
    *Maden, S. (2014). Türkçe öğretmenlerinin drama yöntemini kullanmaya yönelik öz yeterlikleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(14), 259-274.
     
    *Maden, S. (2022). Türkçe öğretim programları-yöntem ve teknikler. Ankara: Nobel Yayıncılık.
     
    *Orhan, S., Kırbaş, A. & Topal, Y. (2012). Görsellerle desteklenmiş altı şapka düşünme tekniğinin öğrencilerin konuşma becerilerini geliştirmesine etkisi. Electronic Turkish Studies, 7(3).
     
    *Öz, M. F. (2011). Uygulamalı Türkçe öğretimi, 4. Baskı. Ankara: Anı.
     
    *Özbay, M. (2014). Türkçe özel öğretim yöntemleri 1, Ankara: Öncü Kitap
     
    *Özbay, M. (2011). Türkçe özel öğretim yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap.
     
    *Sakaryalı, S. F. (2011). İlköğretim Dördüncü ve Beşinci Sınıf Türkçe Ders Kitaplarında Okuma Türlerinin Uygulamaları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.
     
    *Saracaloğlu, A. & Karasakaloğlu, N. (2011). Türkçe öğretmenlerinin öğretimde kullandıkları yöntem ve tekniklere ilişkin görüşleri. İlköğretim Online, 10 (3), 951-960.
     
    *Sarıgöz, O. (2013). Sınıfla ve grupla tartışma yöntemlerinin meslek yüksekokulu öğrencilerinin akademik başarılarına etkisi. Ejovoc (Electronic Journal of Vocational Colleges), 3(3), 100-106.
     
    *Sertoğlu, G. (2020). Yazma eğitiminde yöntem ve teknikler: bir meta-sentez çalışması. Journal of Language Education and Research, 6(2), 410-427.
     
    *Sevim, O. & Kaya, E. (2016). Ortaokul (5-8) Türkçe dersi dinleme eğitimi etkinliklerinin öğretmen görüşleri açısından incelenmesi: Durum Çalışması. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 11(1), 277-296.
     
    *Taşkaya, S. M. & Muşta, M. C. (2008). Sınıf öğretmenlerinin Türkçe öğretim yöntemlerine ilişkin görüşleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (25), 240-251.
     
    *Temizyürek, F. & Türkben, T. (Ed.) (2021) Türkçe öğretimine genel bir bakış denemesi, 1. Baskı, Pe Ankara: Pegem.
     
    *Türk Dil Kurumu (2005). Türkçe sözlük. Anakara: TDK. 
     
    *Yaman, H. & Karaarslan, F. (2012). Konuşma becerisinin geliştirilmesinde beyin fırtınası tekniğinin etkisi: bir eylem araştırması. Electronic Turkish Studies, 7(4), 545-563.
     
    *Yeşilpınar Uyar, M. & Doğanay, A. (2018). Öğrenci merkezli strateji, yöntem ve tekniklerin akademik başarıya etkisi: bir meta-analiz çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 186-209.
     
    *Yılar, Ö. (Ed.), (2015) İlkokuma ve yazma öğretimi, 1. Baskı, Ankara: Pegem.
     
    *Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin
     
    *Yıldız, C. (Ed.),(2006). Türkçe öğretimi, 1. Baskı, Ankara: Pegem.
     
    *Yılmaz, M. (Ed.) (2014). Yeni gelişmeler ışığında Türkçe öğretimi, 1. Baskı, Ankara: Pegem.
     
     
     
    @@ pdf sayfa sayısı 189,190,191,192 @@
     
    *Akarsu, B. (1984). Felsefe terimleri sözlüğü. Ankara: Savaş Yayınları.
     
    *Akbaş, O. (2004). Türk milli eğitim sisteminin duyuşsal amaçlarının ilköğretim II. kademedeki gerçekleşme derecesinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
     
    *Akbaş, O. (2008). Değer eğitimi akımlarına genel bir bakış. Değerler Eğitimi Dergisi. 6, (16), 9-27.
     
    *Akbaş, N. (2012). Emine Işınsu ile röportaj. Fikir Sanat ve Edebiyatta Töre-Edebiyatımızda Işınsu, (1) 39-43.
     
    *Aksan, D. (1996), Türkçenin söz varlığı. Ankara: Engin Yayınevi.
     
    *Aksan, D. (2006), Türkçenin zenginlikleri incelikleri. Ankara: Bilgi Yayınevi.
     
    *Aslan, M. (2009). Değerler eğitiminde kahramanlardan yararlanma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.
     
    *Arslan, Z. Ş. & Yaşar, F. T. (2007). Yükselen değer kavramı üzerine eleştirel bir yaklaşım. Dem Dergi, Temmuz-Ağustos-Eylül (1), 8-11.
     
    *Aytaş, G. (2012). Emine Işınsu’nun tiyatroları. Fikir Sanat ve Edebiyatta Töre-Edebiyatımızda Işınsu, (1) 64-68.
     
    *Balcı, N. (2008). İlköğretim 6. sınıf sosyal bilgiler dersinde değer eğitiminin etkililiği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
     
    *Belet, D. & Deveci, H. (2008). VII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu 2, 3, 4 Mayıs 2008 Bildiriler. Türkçe ders kitaplarının değerler bakımından incelenmesi (s. 140-170). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
     
    *Bice, H. (2012). Hiç kapanmayan amel defteri “Işınsu’nun tasavvuf romanları”. Fikir Sanat ve Edebiyatta Töre-Edebiyatımızda Işınsu. (1) 124-140.
     
    *Bolay, S. H. (2007). Değerlerimiz ve günlük hayat. Dem Dergi. (1), 12-19.
     
    *Can, Ö. (2008). Dördüncü ve beşinci sınıf öğretmenlerinin sosyal bilgiler dersinde değerler eğitimi uygulamalarına ilişkin görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
     
    *Çağlayan, A. (2005). Ahlak pusulası-ahlak ve değerler eğitimi-. İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları.
     
    *Çelikpazu, E. E. & Aktaş, E. (2011). Meb 6, 7 ve 8. Sınıf Türkçe ders kitaplarında yer alan metinlerin değer iletimi açısından incelenmesi. Turkish Studies, 6, (2) 413-424.
     
    *Çetişli, İ. (2009). Metin tahlillerine giriş/2 hikâye-roman-tiyatro. Ankara: Akçağ Yayınevi.
     
    *Dilmaç, B. (1999). İlköğretim öğrencilerine insani değerler eğitiminin verilmesi ve ahlaki olgunluk ölçeği ile eğitimin sınanması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
     
    *Dilmaç, B. (2002). İnsanca değerler eğitimi, Ankara: Nobel Yayınları.
     
    *Duman, E. (1997). Emine Işınsu’nun romanları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
     
    *Erdem, A.R. (2003). Üniversite kültüründe önemli bir unsur: değerler. Değerler Eğitimi Dergisi, 1, (4), 55-72.
     
    *Ercilasun, A. B. (2012). Türk romanı ve Işınsu. Fikir Sanat ve Edebiyatta Töre-Edebiyatımızda Işınsu, (1) 76-77.
     
    *Erol, G. (2006). Emine Işınsu’nun tarihi romanları üzerine bir inceleme. Celal Bayar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa.
     
    *Işınsu, E. (2006). Bir ben vardır bende benden içeri. Ankara: Elips Kitap.
     
    *Işınsu, E. (2007). Çiçekler büyür (3. baskı). Ankara: Elips Kitap.
     
    *Işınsu, E. (2008). Ak topraklar (2. baskı). Ankara: Elips Kitap.
     
    *Işınsu, E. (2012). Halide Nusret Zorlutuna ve “aşk ve zafer”. Fikir Sanat ve Edebiyatta Töre-Edebiyatımızda Işınsu, (1) 168-170.
     
    *İşcan, C. D. (2007). İlköğretim düzeyinde değerler eğitimi programının etkililiği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
     
    *Güngör, E. (2010). Değerler psikolojisi üzerine araştırmalar. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
     
    *Kaplan, M. (2000). Kültür ve dil. İstanbul: Dergâh Yayınları.
     
    *Karasar, N. (1999) Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
     
    *Kökdemir, A. (1995). Emine Işınsu hayatı-şahsiyeti-sanatı-fikirleri-eserleri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
     
    *Kumbasar, E. (2011). Muzaffer İzgü’nün romanlarının değerler eğitimi açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon. 
     
    *Meriç, C. (1987). Çocuk edebiyatı yıllığı. Şirin, M. R. (Hzl.) Çocuk Edebiyatı (s. 3-4). İstanbul: Gökyüzü Yayınları.
     
    *MEB. (1998). İlköğretim Okulu Türkçe Dersi Taslak Öğretim Programı. Ankara: EAGED Yayınları.
     
    *MEB. (2005). İlköğretim sosyal bilgiler dersi (6-7.sınıflar) öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
     
    *MEB. (2006). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (6, 7, 8. sınıflar). Ankara: MEB Yayınları.
     
    *Öncül, R. (2000). Eğitim ve eğitim bilimleri sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
     
    *Özbay, M. & Tayşi, E. (2011). Dede Korkut Hikâyeleri’nin Türkçe öğretimi ve değer aktarımı açısından önemi. [Elektronik sürüm] Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi. 1, (1), 21-31.
     
    *Senemoğlu, N. (2005). Gelişim öğrenme ve öğretim. Ankara: Gazi Kitabevi.
     
    *Sever, S. (2003), Çocuk ve edebiyat. Ankara: Kök Yayıncılık.
     
    *Solak, M. & Yaylı, D. (2009). İlköğretim ikinci kademe Türkçe ders kitaplarının türler açısından incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2,( 9).
     
    *Şen, Ü. (2007). Millî Eğitim Bakanlığının 2005 yılında tavsiye ettiği 100 temel eser yoluyla Türkçe eğitiminde değerler öğretimi üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
     
    *Şenol, M. (1999). İsmayıl Hakkı Baltacıoğlu’na göre okuma eğitimi. AKÜ Sosyal Bilimler Dergisi. (3), 97-105.
     
    *Şirin, M. R. (1994). 99 soruda çocuk edebiyatı. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
     
    *Türk Dil Kurumu. (2005). Türkçe sözlük. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
     
    *TDK. (2012, Mayıs). Türk Dil Kurumu deyimler ve atasözleri sözlüğü. http://www.tdk.gov.tr adresinden 20 Mayıs 2012 tarihinde erişildi.
     
    *Tekin, M. (2011). Roman sanatı-romanın unsurları -1 (9. baskı ). İstanbul: Ötüken Neşriyat.
     
    *Tunalı, A.Y. (2012). İfade-i meram yâhud sarı bir gül. Fikir Sanat ve Edebiyatta Töre-Edebiyatımızda Işınsu. (1) 27-30.
     
    *Yaman, H., Taflan S. & Çolak, S. (2009). İlköğretim ikinci kademe Türkçe derskitaplarında yer alan değerler. Değerler Eğitimi Dergisi. 7, (18), 107-120.
     
    *Yıldız, C. (Ed.). (2008). Yeni öğretim programlarına göre kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi. Ankara: Pegema Yayıncılık.
     
    *Yılmaz, D. (2011). Roman sanatı ve toplum. İstanbul: Kesit Yayınları.
     
    *Yılmaz, R. (2008). Emine Işınsu’nun “Çiçekler Büyür” romanının cümle yapısı.
     
    *Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
     
    *Yiğittir, S. (2010). İlköğretim öğrenci velilerinin okullarda kazandırılmasını arzuladığı değerler. Değerler Eğitimi Dergisi. 8, (19), 207-223
     
     
     
    @@ pdf sayfa sayısı 218,219 @@
     
    *Çelebi, V. (2018). Aytül Akal’ın çocuk romanlarının değerler aktarımı açısından incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gaziantep Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
     
    *Çepni, S. (2018). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş (8. bs.). Trabzon: Celepler Matbaacılık Yayın ve Dağıtım.
     
    *Çerçi, A. (2005). Türkçe öğretiminde öğrenmeyi öğrenme stratejilerinin öğrencilerin anlama düzeylerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
     
    *Demirdal, A. (2019). Çocuk Dergilerinin çocuk edebiyatının temel ilkeleri bağlamında incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Niğde Ömer Halis Demir Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Niğde.
     
    *Dönmez, Y. D. D. B. (2002). Müfettiş, okul müdürü ve öğretmen algılarına göre ilköğretim okulu müdürlerinin yeterlikleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 29(29), 27-45.
     
    *Durhat, G. & Ökten, C. E. (2020). Kök değerlerin ortaokul Türkçe ders kitaplarındaki erdemler temasıyla ilişkisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(3), 675-693.
     
    *Eken, N. T., & Öksüz, H. İ. (2019). İlkokul (1-4) Türkçe ders kitaplarındaki hikâye edici metinlerin Türkçe dersi öğretim programındaki kök değerler bakımından incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(2), 384-401.
     
    *Esmer, K. (2007). Cumhuriyet döneminin ilk yıllarında (1923 – 1928) yayımlanan çocuk dergilerindeki tahkiyeli metinlerin çocuklara değer aktarımı açısından değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
     
    *Güler, B. (2019). Çocuk dergilerinde değerler aktarımının ilköğretim programları ile ilişkilendirilmesi üzerine bir araştırma (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Niğde Ömer Halis Demir Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Niğde.
     
    *Hakkoymaz, S. (2021). Günümüz yerli yapım animasyon filmlerinde yer alan kök değerlerin incelenmesi. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 11(4), 1717-1731.
     
    *Kemiksiz, Ö. (2021). Kök değerler bakımından Türk atasözleri. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (KÜSBD), 11(2), 495-518.
     
    *Kılcan, T. (2020). Ortaokul öğretmenlerinin öğretim programlarında yer alan kök değerlerin önem sırasına ve eğitimine ilişkin görüşleri. Türkiye Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 5(2), 134-145.
     
    *MEB. (2019). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı (1-8. Sınıflar). Ankara: MEB.
     
    *Mutlu, H. H., & Dinç, S. (2019). 6. sınıf Türkçe ders kitabı’nda yer alan temalardaki metinlerin kök değerlerle ilişkisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(4), 1048-1062.
     
    *Oran, G. (2015). Yalvaç Ural’ın çocuk kitaplarında değer eğitimi ve bu eserlerin Türkçe öğretimine katkısı (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Uşak Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.
     
    *Orhan, Ü. G. (2020). Ortaöğretim yetkinliklerini karşılama düzeyi açısından sosyoloji ders programının değerlendirilmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Düzce Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Düzce.
     
    *Serçe, F. (2020). Türkiye, Estonya, Kanada ve Singapur ortaöğretim matematik öğretim programlarının karşılaştırmalı incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Düzce Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Düzce.
     
    *Şahin, S. (2019). Türkçe dersi öğretim programı’nda yer alan kök değerler açısından rafadan tayfa çizgi filminin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
     
    *Şişman, M. (2006). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Pegem Yayıncılık.
     
    *Taneri, A., & Yüksel S. (2020). Hayat bilgisi ders kitaplarının anahtar yetkinlikler açısından incelenmesi. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi (GEBD), 6(2), 185-209.
     
    *Toprak, N. Ç. A. (2019). Bilgisayar bilimi dersi öğretim programının Türkiye yeterlilikler çerçevesi (tyç)’ne uyumunun incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
     
    *Yıldırım, A.
TurkbimSoft E-Ticaret Sistemleriyle Hazırlanmıştır.